ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ, ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಕಾಲೆಳೆಯುತ್ತಾ, ಕೀಟಲೆ ಮಾಡುತ್ತ, ನಕ್ಕು ನಲಿಯುತ್ತ, ಮೋಜು ಮಸ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತ ಇದ್ದಾಗ ತಿಳಿಯದ ಸ್ನೇಹದ ಬೆಲೆ ,ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟಾಗ, ಮನಸ್ಸು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೆ ಕಳೆದ ಅ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನೆನೆದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ವದ್ದೆಯಾದಾಗ ತಿಳಿಯಿತು.
ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ, ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಕಾಣಲು,ಕಾಲ್ ಅಥವಾ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಲು ಸಮಯವಿಲ್ಲದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ನಮಗೆ ಸ್ನೇಹಿತರ ನೆನಪಾಗದ ದಿನಗಳು ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲ. ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಿತರ ಗುಂಪು ಕಂಡಾಗ, ಕಾಲೇಜ್ ಬಸ್ಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗ, ಬೈಕ್ ನಲ್ಲಿ ಮೂರು ಜನ ಕಲಾಜ್ ಸ್ಟುಡೆಂಟ್ಸ್ ಕೂತು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಕಂಡಾಗ,ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಓದುತ್ತಿರುವುದು ಕೇಳಿಸಿದಾಗ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕೂತಾಗ ನೆನಪಾಗುವುದು ಮತ್ಯಾರು ಅಲ್ಲ, ಖಾಲಿ ಪುಟದಂತಿದ್ದ ಜೀವನವನ್ನು ಮಧುರವಾದ ನೆನಪುಗಳಿಂದ ಭರ್ತಿ ಮಾಡಿದ ಆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು.
ಆರ್. ಆರ್. ಅಶಾಪುರ್
